سعادت انسان نتیجه اعمال صالحه و اخلاق حسنه اوست و شقاوتش نتیجه اعتقادات خلاف حقیقت و اعمال زشت است. سعادت، یعنی خوشبختی در دنیا و آخرت، و شقاوت، یعنی بد بختی و تیره روزي در دنیا و آخرت است. رضایت حق و بهشت جاویدان نتیجه سعادت، و دشمنی حق و عذاب دردناك همیشگی، میوه تلخ شقاوت است. خداوند متعال سعادت و خوشبختی انسانها را در اطاعت و بندگی خود می داند ...
در این حدیث، صفات زشت و بدي را متذکر می شود، که بسیاري از زنان به آن مبتلا می شوند؛ ونیز چگونگی سعادت و شقاوت زنان را بیان می کند. چون حدیث مذکور در جلسات متعددي توسط حقیر بیان و توضیح داده شده و از سوي خواهران مؤمنه و مربیان تربیتیِ آموزش و پرورش و نهاد هاي مختلف مورد استفاده و استقبال قرار گرفته بود، به طوري که به شکل جزوه تکثیر شده و دست به دست می گردید. بنابراین بر خود لازم دانستیم که مطالب آن را مورد دقّت بیشتر قرار داده و نکاتی بر آن بیافزایم که نهایتاً به شکل فعلی تدوین نموده در چهار فصل مرتب نموده و تقدیم علاقمندان و دوستداران معارف اسلامی می نمایم