هر کتاب حدیث که شامل فقط احادیث مرو از یکی از صحابه پیامبر باشد و یا اگر احادیث چند نفر از اصحابه در آن جمع آوري شده احادیث هر یک از آنها جداگانه در یک باب قرار داده باشد مسند نامیده می شود. و در این اصطلاح، گاهی مسند به خود آن صحابی یا چند نفر صحابی نسبت داده می شود، و مثلا گفته می شود مسند ابی بکر، مسند ابی هریره، مسند العشره و گاهی به گردآورنده آن احادیث نسبت داده می شود مانند مسند احمد بن حنبل. اصطلاح دیگر یا توسعه در اصطلاح اول هر کتاب حدیث که شامل فقط احادیث مرویه از یکی از معصومین باشد نیز مسند نامیده می شود مانند مسند الرسول الأعظم، مسند فاطمۀ، مسند الامام الحسین علیه السلام. اصطلاح سوم و یا توسعه در آن دو اصطلاح هر کتاب حدیثی که شامل فقط احادیث مرویه از یکی از راویان باشد خواه آن راوي از اصحاب پیامبر باشد و یا اصحاب امامان معصوم، آن کتاب نیز مسند نامیده می شود مانند مسند عبدالعظیم الحسنی، مسند هشام بن الحکم. در این اصطلاح هم گاهی کتاب به خود راوي و گاهی به گردآورنده روایات او نسبت داده می شود. سؤال: آیا در کتاب هاي مسند لازم است که سند حدیث تا رسول خدا ذکر شده باشد؟ پاسخ: به نظر اهل تسنن که سخن هیچ کس جز رسول خدا را حجت نمی دانند، باید ...