پیامبر به عنوان ضروري ترین مؤلفه بقاي جامعه نوپاي خویش به نگاشتن قراردادي اجتماعی و عهدنامه اي میان مسلمانان (مهاجر و انصار) از یک سو و یهودیان مدینه از سویی دیگر پرداخت... این پیمان نامه که در چهار بند و چندین ماده نوشته و تنظیم شده بود، تماما بر اساس عدالت اجتماعی، احترام بر عقاید مذهبی، مالکیت، و مصونیت مالها و جانها، اتحاد و پشتیبانی و تعاون و مواظبت بر تقوا پایه گذاري شده بود. روح کلی این مواثیق اجتماعی چنین است:- مسلمانان و یهودیان چونان یک امت واحدند. از این رو همچون شهروندان یک ملت واحد در مدینه زندگی می کنند.- مسلمانان و یهودیان هر کدام در انجام مراسم دینی خود بر اساس بینش و شعایر خویش آزادند و هیچ اجبار و اکراهی از هیچ سو بر طرف مقابل، در تحمیل دین خود ندارند. ...