امام مجتبی ابومحمد حسن بن علی علیهماالسلام بنا به عقیدهي طایفهي ناجیهي امامیه ارشد الله امرها چهارمین معصوم از معصومین چهارده گانهي اسلام است. وي سبط اکبر رسول الله و ارشد فرزندان امیر المؤمنین علی مرتضی است. بهمان ترتیب که در متن کتاب به تفصیل و استدلال تعریف خواهد شد معصوم چهارم ما عنوان خلافت را با کراهت آشکاري پذیرفت زیرا منبر خلافت در نتیجهي دسیسه هاي سیاسی سقیفهي بنی ساعده طوري به انحراف افتاده بود که حتی با دست علی هم طی این چهار پنج سال حکومت نتوانست بصورت نخستین خود بازگردد. این مسند کج افتاده راست نمی نشست و این بناي واژگون آباد شدنی نبود. حسن بن علی امام بر حق ما امام بود و آنچه مهم است امامت اوست. خواه این امام کرسی حکومت به زیر پا داشته باشد و خواه در کنج خانهي خود عزلت و انزوا بگزیند.