از صدر اسلام ، از زمان صحابه نخستین و تابعین سیره بر این جاري بوده است که مزارهایی را که در بردارنده پیامبري یا امامی یا یکی از اولیاء خدا و بزرگان دین است ، زیارت کند. قبر مطهر پیامبر اکرم (ص ) پیشتر از همه آنها مورد زیارت بوده است . همه فرقه هاي اسلامی ، نماز و دعاخواندن نزد این قبور و تبرك وتوسل جستن به آنها و تقرب به خدا به وسیله زیارت آنها را قبول داشته اند و با همه تفاوتهاي مذهبی ، در این مساله اتفاق نظر داشته اند. تا آن که (ابن تیمیه ) پدید آمد و همه اینها را به سخره گرفت و آن سنت جاري و مستمر را انکار کرد و مخالفت نمود، آن هم با زبانی گزنده و نیشدار و گستاخانه و دور از ادب ! وي فتوا داد که رفتن به زیارت پیامبر (ص ) حرام است و این سفر، سفر معصیت است و مسافر زائر باید نمازش را شکسته نخواند.