می گویند: چگونه مي توان باور داشت كه با وجود علي (علیه السلام) در درون منزل، همسر او براي باز كردن در خانه برود! چرا خود علي (علیه السلام) براي بازكردن در نرفت؟

پاسخ 

مَثَل این شبهه انگیزان مَثَل کاسه داغ تر از آش است؟ مسلمانانی که می خواهند به خدا و رسولش درس غیرت بدهند! از ایشان می پرسیم: کجا رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده اند زن نباید پشت در بیاید؟ کدامین آیه از قرآن یا روایتی از رسول خداصلی الله علیه و آله  به شما فرمود که فقط مردان باید در خانه را بگشایند؟

 این همان رگ تعصبی است که گاهی بر اساس مصلحتی بر می آید و گاه  مصلحتی دیگر آن را فرو می نشاند. جالب آن است آنچه ایشان بعید شمرده اند بارها از پیامبر اسلام سر زده است اهل سنت خود روایت کرده اند که: 

"رسول خدا (ص) از خانه زينب دختر جحش بيرون آمد و وارد خانه امّ سلمه شد؛ چون آن روز نوبت آمدن آن حضرت به خانه وي بود، مدتي نگذشته بود كه علي آهسته دقّ الباب كرد، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بيدار شد، امّ سلمه پاسخ نداد، پيامبر فرمود: بلند شو و در را باز كن..."(1)

نماز صبح را با رسول خدا (صلی الله علیه وآله) خواندم، با آن حضرت از مسجد بيرون آمدم، اگر جايي مي رفت به من خبر مي داد و هنگامي كه دير بر مي گشت سراغ وي مي رفتم تا مطلع شوم؛ چون دوري او را نمي توانستم تحمل نمايم، فرمود: به خانه عائشه مي روم، من نيز نزد فاطمه رفتم و در كنار حسن و حسين همه خوشحال بوديم، سپس به طرف خانه عائشه رفتم و دَر زدم، گفت: كي هستي؟ گفتم: علي، گفت: پيامبر استراحت مي كند، برگشتم و دو مرتبه رفتم و دَر را كوبيدم، گفت: كيستي؟ گفتم: علي، گفت: پيامبر را كاري است، دلم تاقت نياورد، براي دفعه سوّم دقّ الباب كردم، عائشه گفت: كيستي؟ گفتم: علي، صداي رسول خدا را شنيدم، فرمود: اي عائشه دَر را باز كن، عائشه دَر را باز كرد و من وارد شدم....(2)

بلکه از خود این روایات باید فهمید که هیچ اشکالی ندارد که زنی در خانه را بگشاید. وقتی گشودن در مانعی نداشته باشد چگونه  پشت در آمدن فاطمه (بدون گشودن در) بر شما سنگین آمده است.

افزون بر اين تصورفاطمه سلام الله علیها  اين بود که وقتی اجتماع کنندگان  صدای دردانه رسول خدا را می شنودند یادشان می آید که خانه خانه وحی است و برترین خانه های انبیاست.(3) خانه ای که حرمتش از هر خانه ای بالاتر است.(4) پس از تعرض به آن شرم خواهند نمود و دست از علی علیه السلام بر می دارند.  همچنان كه عدّه اي با شنيدن صداي حضرت صديقه برگشتند. در نقل است:

عمر همراه عده اي به طرف خانه فاطمه آمد و در را كوبيد، فاطمه با شنيدن سر وصداي جمعيت با صداي بلند و همراه گريه فرياد زد: اي رسول خدا چه مصيبت هايي پس از تو از پسر خطاب و پسر ابوقحافه مي بينيم. گروهي با شنيدن گريه فاطمه دلشان به درد آمد و با گريه آنجا را ترك كردند؛ اما عمر با گروهي ديگر باقي ماندند.(5)

آری نه تنها ایرادی ندارد که فاطمه زهرا سلام الله علیها پشت در بیاید  بلکه او وظیفه خود می دید که با حضور در صحنه وجدانهای بیدار را به راه خطایی که در پیش گرفته اند آگاه سازد.