وقتی با اهل سنت و وهابیون درباره وجود امام زمان بحث می شود، فورا می گویند وجود این امام افسانه ای بیش نیست، و شیعه به یک امر موهوم دلبسته است

در این پست قصد داریم با ذکر چند نکته، وجود امام زمان را طبق قرآن، روایات و کتب معتبر اهل سنت ثابت کنیم

لازم به ذکر است که طبق گفته محققین اسلام شناس، 128 عالم اهل سنت نسبت به ولادت امام مهدی(عج) شهادت داده اند. و عجیب این است که چرا اهل سنت ارزشی برای اقوال علمایشان در این مساله قائل نیستند

نکته اول:

اثبات وجود امام زمان در قرآن به طور مختصر

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ‏

او كسی است كه رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین;ها غالب گرداند، هر چند مشركان را خوش نیاید [1]

پیروزى و غلبهای که در آیه است ، غلبه همه جانبه است ، زیرا با مفهوم آیه كه از هر نظر مطلق است نیز سازگارتر مى‏ باشد، یعنى روزى فرا مى;‏رسد كه اسلام هم از نظر منطق و استدلال و هم از نظر نفوذ ظاهرى و حكومت بر تمام ادیان جهان پیروز خواهد شد و همه را تحت الشعاع خویش قرار خواهد داد.

در کتب تفسیری اهل سنت درباره تفسیر این آیه می خوانیم که:

پیروزی اسلام بر دیگر ادیان، هنگام قیام مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه شریف ـ است در آن زمان، مردمان یا باید مسلمان شوند و یا جزیه دهند. و این كه گفته شده است مهدی همان عیسی است نادرست است زیرا اخبار صحیح به گونه ای متواتر وارد شده كه مهدی از خاندان پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ است. [2]

و در كتاب البیان در تفسیر این آیه آمده است:«كسی كه خدا او را بر همة ادیان چیره می گرداند، مهدی از فرزندان فاطمه است [3]

و...

البته به علت اختصار فقط به تفسیر همین آیه اکتفا میشود

نکته دوم:

اثبات امام زمان در کتب معتبر اهل سنت

در این جا هم به طور مختصر به اقوال چند تن از علمای اهل سنت اشاره می کنیم

1-شمس الدین ذهبی، یکی از بزرگان تاریخ اهل سنت در علم رجال، درایه، حدیث، تاریخ و انساب در چندین کتاب خود؛ از جمله: العبر فی خبر من غبر، تاریخ الإسلام، سیر أعلام النبلاء تصریح کرده است که امام عسکری علیه السلام فرزندی به نام (م ح م د) داشته که د ر سال 256 هجری به دنیا آمده است.

وی در کتاب العبر می نویسد:

وفیها [سنة 256 ه‍ ] محمد بن الحسن العسكری بن علی الهادی محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی أبو القاسم الذی تلقبه الرافضة الخلف الحجة و تلقبه بالمهدی وبالمنتظر وتلقبه بصاحب الزمان وهو خاتمة الاثنى عشر...

در سال 256 محمد بن الحسن العسکری که رافضی ها او را با القابی همچون: خلف الحجه، مهدی، منتظر و صحاب الزمان یاد می;کنند، به دنیا آمد . او آخرین امام از ائمه دوازدهگانه است.  [4]

2-ابن حجر عسقلانی، یکی دیگر از بزرگان علم رجال و حدیث اهل سنت است که تولد حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را مفروغ عنه گرفته و امام عسکری علیه السلام را پدر آن حضرت خوانده است .

وی در کتاب لسان المیزان در شرح حال جعفر بن علی برادر امام عسکری علیه السلام می نویسد:

493 جعفر بن علی بن محمد بن علی بن محمد بن علی بن موسى بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب الحسینی أخو الحسن الذی یقال له العسكری وهو الحادی عشر من الأئمة الإمامیة و والد محمد صاحب السرداب

جعفر بن علی بن محمد ... برادر حسن است که به او عسکری گفته می شود . حسن عسکری (علیه السلام) امام یازدهم از ائمه دوازده گانه مذهب امامیه است که پدر محمد صاحب سرداب بوده است. [5]

و...

نکته سوم:

امام زمان در کتب روایی اهل سنت:

«عن النبى صلّى اللّه علیه (و آله) و سلم قال: لو لم یبق من الدهر إلا یوم لبعث اللّه رجلا من أهل بیتى یملأها عدلا کما ملئت جورا. ــ

اگر از روزگار، جز یک روز باقى نمانده باشد، خداى تعالى مردى از اهل بیت مرا برمى‏گمارد تا دنیا را پر از عدل و داد نماید، همانطور که پر از ظلم و جور شده است. »  [6]

«عن أبى سعید الخدرى قال: قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه (و آله) و سلم: لا تقوم الساعة حتى تملأ الأرض ظلما و جورا و عدوانا ثم یخرج من أهل بیتى من یملأها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و عدوانا، قال: هذا حدیث صحیح على شرط الشیخین ــ

«ابو سعید خدرى» از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت مى;‏کند که قیامت برپا نمى‏;شود مگر زمانیکه روى زمین لبریز از ظلم و جور و عداوت و دشمنى شود، آنگاه شخصى از خاندان من قیام مى‏;کند که روى زمین را لبریز از عدل و داد مى;‏سازد، در حالیکه پر از ظلم و عداوت شده است. » «حاکم نیشابوری» گوید: این حدیث طبق نظر «مسلم» و «بخارى» صحیح است. » [7]

و....

نتیجه:

وجود امام زمان امری است که در قرآن و روایات ثابت شده است و هیچ انسان عاقلی نمیتواند منکر این قضیه شود.

منابع:

[1 ] توبه آیه 33

[2 ] الجامع لأحكام القرآن،قرطبى محمد بن احمد، ج‏8، ص: 121

[ 3] نورالابصار، شبلنجی، ص 343

[4 ] العبر فی خبر من غبر ، ج1 ، ص381

[5 ] لسان المیزان  ج 2   ص ?

[6 ] مسند احمد حنبل ، ج1 ،ص99 ــ سنن ابی داود ،ج2 ، ص310 ــ کنزل العمال ، متّقی هندی ، ج14 ، ص267 ــ الجامع الصغیر ، سیوطی ، ج2 ،ص438

[7 ] مستدرک الصحیحین ، حاکم نیشابوری ، ج4 ،ص 557 ــ مسند أحمد بن حنبل ، ج 3 ، ص 36