یکی از دلایل برتری و افضلیت امام علی (علیه السلام) بر دیگر صحابه این حدیث میباشد.
یکی از دلایل برتری و افضلیت امام علی (علیه السلام) بر دیگر صحابه این حدیث می باشد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره امام علی (علیه السلام) فرمودند: «أنت تبین لأمتی ما اختلفوا فیه بعدی. (تو بعد از من تبیین کننده و حل کننده اختلافات امّت من خواهی بود).»
نکاتی درباره این حدیث:
نکته اول. این حدیث دارای سند صحیحی می باشد، حاکم نیشابوری در آخر حدیث تصریح به صحت این حدیث می کند. [۱]
نکته دوم: یکی از وظایف مهمّ امامت و ولایت، پاسداری از قرآن و خزائن علوم پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و انتقال صحیح آن به علماء و دانشمندان و تبیین اختلافاتی است که در میان امّت اسلامی پدید می آید. امام علی (علیه السلام) بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، به این امر مهم پرداخت.
نکته سوم: بد نیست در این جا نگاهی مختصر به تاریخ داشته باشیم که ببینیم چه کسانی علت اصلی اختلاف بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند. اکنون سؤال می کنیم، آیا برگزاری سقیفه باعث اختلاف امت نبود؟ وقتی طبری از عمر بن خطاب درباره سقیفه چنین نقل می کند: «کاری حساب نشده همانند کارهای دوران جاهلیت بود»؛ [۲] این گفتار چه معنایی (به جز اختلاف) می تواند داشته باشد؟ آیا تشکیل سقیفه به جز اختلاف بین امت نتیجه ای داشت؟ اگر سقیفه حق بود و باعث آرامش جامعه بود، چرا امام علی (علیه السلام) و اکثریت صحابه با آن مخالفت کرد؟ [۳]
آیا کسانی که با دستور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در جریان قلم مخالفت کردند، این عملشان باعث اختلاف امت نشد؟. مگر در تاریخ نیامده است که عمر از کسانی بود که به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) نسبت هذیان داد.
در صحیح مسلم آمده است که: « وقتی پیامبر درخواست کرد که قلم و کاغذی بیاورید که میخواهم چیزی بنویسم، عمر گفت که این شخص هذیان می گوید و کتاب خدا برای ما بس است. سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: از نزد من بیرون روید که تنازع در نزد من شایسته نیست». [۴]
پی نوشت:
[۱]. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین ج ۳ ص ۱۳۲، دار النشر: دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۱۱ هـ، ۱۹۹۰ م، الطبعة: الأولی، تحقیق: مصطفی عبد القادر عطا
[۲]. بخاری، صحیح البخاری، ج ۶ ص ۲۵۰۵، دار النشر: دار ابن کثیر, الیمامة، بیروت، ۱۴۰۷، ۱۹۸۷، الطبعة: الثالثة، تحقیق: د. مصطفی دیب البغا ؛ طبری، تاریخ الطبری ج ۲ ص ۲۴۴، دار النشر: دار الکتب العلمیة، بیروت
[۳]. بخاری، صحیح البخاری، ج ۶ ص ۲۵۰۵، دار النشر: دار ابن کثیر, الیمامة، بیروت، ۱۴۰۷، ۱۹۸۷، الطبعة: الثالثة، تحقیق: د. مصطفی دیب البغا ؛ طبری، تاریخ الطبری ج ۲ ص ۲۴۴، دار النشر: دار الکتب العلمیة، بیروت
[۴]. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج 3، کتاب الوصیة، باب 5، ص 1259، چاپ داراحیاء التراث العربى.