شما اینجا هستید: امامت در حدیث > علی علیه السلام و شیعیانش رستگاران قیامت
علی علیه السلام و شیعیانش رستگاران قیامت
وقتی برای یکی از مخالفین شیعه دلیلی (پیامبر اکرم: علی و شیعیانش در قيامت رستگارانند)

وقتی برای یکی از مخالفین شیعه دلیلی (پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : علی و شیعیانش در قيامت رستگارانند) بر رستگاری شیعیان آوردم، او گفت که سند این روایت ضعیف است.

در پاسخ به این مخالف ذکر چند نکته لازم است:

نکته اول:

این روایت در چندین کتاب از اهل سنت وارد شده است.

سیوطی این روایت را با اسناد متفاوتی و عباراتی شبیه به هم آورده است:

«وَأخرج ابْن عَسَاكِر عَن جَابر بن عبد الله قَالَ كُنَّا عِنْد النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم فَأقبل عَليّ فَقَالَ النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم:

وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ إِن هَذَا وشيعته لَهُم الفائزون يَوْم الْقِيَامَة. [۱]

اين علی و شيعيانش، نجات يافتگان در روز قيامت هستند.»

شوکانی و ... هم این حدیث را در کتب خود آورده اند.[۲]

خلاصه حدود ۴۲ روايت با همين مضمون از نبی مکرم (صلی الله عليه و آله و سلم) با سندهای متعدد نقل شده است.

نكته دوم:

ابن تيميه در کتاب الصارم المسلول، اين روايت را بدون اينکه نقد کند، ازامير المؤمنين روايت كرده است که می فرماید:

«قال لي النبي: يا علي انت وشيعتك في الجنة.[۳]

رسول خدا (صلی الله عليه وآله) به من فرمود:

علی جان تو! و شيعيانت در بهشت هستيد».

ضمن این که این حدیث در کتاب تفسیر طبری هم وارد شده است.[۴]

و طبق گفته ابن تیمیه، تفسیر طبری و ابن ابی حاتم از تفاسیری است که روایات نقل شده در آن ها، در تفسیر قرآن قابل اعتماد هستند.[۵]

و دلیل آخر بر صحت سند این روایت، کلامی از ابن تیمیه و چند تن از بزرگان اهل سنت است که می گویند:

«اگر روايات متعدد و زیاد شد، همديگر را تقويت می کنند و روايت صحيح می شود گرچه ناقلين همگی فجار و فساق باشند.»[۶]

و گفتیم که این حدیث با منابع و اسناد متفاوتی از رسول اکرم نقل شده است.

نتیجه:

طبق نوشتار بالا حدیث فوق صحیح السند است و این حدیث خود دلیلی بر برتری امام علی و شیعیان می باشد.

پی نوشت:

[۱]. سیوطی، الدرالمنثور، ج۸، ص۵۸۹، الناشر: دار الفكر، بيروت

[۲]. شوکانی، فتح القدير، ج۵، ص۵۸۲، الناشر: دار ابن كثير، دار الكلم الطيب، دمشق، بيروت، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۴ هـ

[۳]. ابن تیمیه، الصارم المسلول على شاتم الرسول، ج ۳ ص ۱۰۹۵، دار النشر: دار ابن حزم، بيروت، ۱۴۱۷، الطبعة: الأولى، تحقيق: محمد عبد الله عمر الحلواني، محمد كبير أحمد شودري

[۴]. طبری، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج‏۳۰، ص: ۱۷۱، ناشر: دار المعرفه‏، بيروت‏، ۱۴۱۲ ه.ق‏،

[۵]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، ج ۷، ص ۱۷۹، دار النشر: مؤسسة قرطبة، ۱۴۰۶ ، الطبعة الأولى، تحقيق : د. محمد رشاد سالم

[۶]. ابن تیمیه، كتب ورسائل وفتاوى شيخ الإسلام، ج ۱۸ ص ۲۶. دار النشر: مكتبة ابن تيمية، الطبعة الثانية، تحقيق عبدالرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي

بدر الدين محمود بن أحمد العيني، عمدة القاري شرح صحيح البخاري، ج ۲۵ ص ۱۵۹. دار النشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت.

ارسال نظر