از دیگر شبهاتی که اهل سنت در مبحث امامت به شیعه وارد می کنند این شبهه می باشد که چرا علی ( علیه السّلام ) را وصیّ پیامبر می دانید؟

 پاسخ:

 وصی بودن امام در عصر رسالت و پس از آن، از شهرت بسیار بالایی برخوردار بود، تا آنجا که شاعران عصر نخست، « وصیّ » را یکی از القاب امام دانسته و در اشعار خود او را به این لقب خوانده اند، اینک چند نمونه از سروده های آنان را در این مورد ذکر می کنیم:

 الف: عبدالله بن ابی سفیان

 وصیّ النّبیّ المصطفی و ابن عمّه     * * *     فمن ذا یدانیه و من ذا یقاربه

 او وصی پیامبر برگزیده و پسر عموی او     * * *     کیست کسی که در ردیف او قرار گیرد؟

 ب: عبدالرحمن جعیل

 علیّا وصیّ المصطفی و ابن عمّه     * * *     و أوّل من صلّی أخا الدّین و التّقی

 علی وصی ( نبی ) مصطفی و پسر عموی او     * * *     نخستین کسی که نمازگزارد دیندار و پرهیزگار است

 ج: ابن التیهان از حاضران در جنگ بدر

 إنّ الوصیّ إمامنا و ولیّنا     * * *     برح الخفاء و باحت الأسرار

وصی امام و سرپرست ما است     * * *     آنچه مخفی بود آشکار، و رازها بازگو شد

 د: اوالعباس الجراوی، از مشهورترین شاعران دورۀ موحدین بود. و او را شاعری توانا می دانستند.

 امیرالمؤمنین و من علیه     * * *     و یا ملکا احنت کل ارض     * * * یحن إلیک یوم غیر ات     * * *  سنا الإسلام یاتلق إئتلاقا      * * *    إلی أرض أقام بها إشتیاقا     * * *   و یشکو الذهاب الماضی الفراقا

 اسلام با امیرمؤمنان، و هر که با اوست، به درختش و بزرگی رسیده است.

 ای پادشاهی که تمام سرزمین ها تمایل دارند به آن سرزمینی که تو در آن اقامت گزیده ای.

 روزی که هنوز نیامده، به سوی تو شوق دارد و روز های گذشته از فراق شکایت می کنند.

 ابن ابی الحدید در این فصل، اشعار زیادی نقل کرده که در آنها، شعرای عصر رسالت و پس از وی، امام علی ( علیه السّلام ) را به عنوان وصی معرفی کرده اند.[۱]

 تنها سخنی که ممکن است مطرح شود، این است که اشخاصی به عایشه مراجعه کرده و درباره وصایت امام از وی می پرسیدند، او در پاسخ می گفت که پیامبر در خانۀ من جان سپرد و به کسی وصیت نکرد.[۲]

 مراجعات مکرر به عایشه خود حاکی از اشتهار این مطلب در آن اعصار بود، ولی استدلال کاملا بی پایه است زیرا بر فرض این که پیامبر در خانۀ عایشه و در کنار او جان سپرده و در آن حالت به کسی وصیت نکرده باشد، ولی گفتۀ او دلیل بر نفی وصایت نمی شود، چه بسا ممکن است پیامبر در زمان صحت و عافیت و یا اوایل بیماری که در خانه دیگران بود، علی را وصی خود قرار داده باشد.

 آیا ممکن است پیامبر به مردم بگوید:

« ما حقّ امرئ مسلم له شیء یوصی فیه یبیت لیلتین إلّا و وصیّته مکتوبة عنده ».[۳]

« برفرد مسلمان شایسته نیست که در موردی که باید وصیت کند دو شب بخوابد مگر این که وصیت اومکتوب در نزد او باشد».

ولی خود اصلا وصیت نکند؟!.

منابع:

 [۱]. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید: ۱ / ۱۴۳ ـ ۱۵۰.

[۲]. صحیح بخاری، کتاب وصایا، حدیث ۲۷۴۱.

[۳]. صحیح بخاری، کتاب وصایا، حدیث ۲۷۳۸.