قال رسول الله(ص): ما مِن مُؤمِنٍ يَصُومُ يَومَاً مِن شَهرِ رَمَضان حاسِباً مُحتَسِباً اِلّا اَوجَبَ اللّهُ تَعالى لَه سَبعَ خِصالٍ، اَوَّلُها يَذُوبُ الحَرامَ مِن جَسَدِهِ، و الثانيةُ يَتَقَرَّبُ اِلى رَحمَةِ اللّهِ تَعالى، و الثالِثَةُ يُكَفِّرُ خَطيئَتَهُ، و الرابِعَةُ يُهَوِّنُ عَليهِ سَكَراتَ المَوتِ، و الخامِسَةُ آمَنَهُ اللّهُ مِن الجُوعِ و العَطَشِ يَومَ القيامَةِ، و السادِسَةُ بِرءَاةٌ مِن النّارٌ، و السابِعَةُ اَطعَمَهُ اللّهُ مِن طَيِّباتِ الجَنَّةِ.

هیچ مومنی روزی از ماه رمضان را برای خدا روزه نمی گیرد، مگر آنکه خداوند هفت ویژگی برای وی قرار می دهد: اول آنکه آنچه از خوراک حرام بر بدن وی روییده، از میان می رود، و دوم آنکه به رحمت خداوند نزدیک می شود، و سوم آنکه کفاره گناهانش می شود، چهارم آنکه سکرات مرگ بر او آسان می شود، پنجم آنکه خداوند به روز قیامت او را از گرسنگی و تشنگی در امان دارد، ششم دوری از آتش دوزخ و هفتم آنکه خداوند وی را از نیکوخوراکی های بهشت بهره مند سازد. (مستدرک الوسائل، ج7، ص290)