قالَتْ علیها السلام :وَ هُوَ الا مامُ الرَبّانى ، وَ الْهَیْكَلُ النُّورانى ، قُطْبُ الا قْطابِ، وَسُلالَةُ الاْ طْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.

او پیشوائى الهى و ربّانى است ، تجسّم نور و روشنائى است ، مركز توجّه تمامى موجودات و عارفان است ، فرزندى پاك از خانواده پاكان مى باشد، گوینده‌اى حقّگو و هدایتگر است ، او مركز و محور امامت و رهبریّت است.(ریاحین الشّریعة : ج 1، ص 93.)

قال علي(ع): نَومُ الصائِمِ عِبادَةٌ، و صَمتُهُ تَسبيحٌ، و دُعاؤُهُ مُستَجابٌ، و عَمَلُهُ مُضاعَفٌ، إِنَّ لِلصّائِمِ عِندَ إِفطارِهِ دَعوَةٌ لاتُرَدّ.

خواب شخص روزه دار عبادت، و سکوت او تسبیح و دعایش مستجاب، و کردار دوچندان است. همانا روزه دار به هنگام افطار دعایی دارد که ردّ نمی شود.

قال الصادق(ع): مَن صامَ لِلهِ يَوماً في شِدَةِ الحَرِّ فَأَصابَهُ ظَمَأٌ وَكَّلَ اللهُ عَزَّوجَلَّ بِهِ أَلفَ مَلَكٍ يَمسَحُونَ وَجهَهُ و يُبَشِّرُونَه حتّى إِذا أَفطَرَ قال اللهُ عَزَّوجَلَّ: ما أَطيَبَ ريحَكَ و رُوحَكَ، مَلائِكَتي أَشهِدُوا أَنّي قَدغَفَرتُ لَه.

هر کس روزی را در گرمای شدید برای خدا روزه گیرد و تشنگی وی را فراگیرد، خداوند هزار فرشته را گمارد تا چهره وی را مسح کنند و وی را بشارت دهند، تا آن گاه که افطار کند، خداوند فرماید: بوی و روان تو چه خوش است! فرشتگانم گواه باشید که بی گمان من وی را آمرزیدم. (الکافی، ج4، ص94)

قال رسول الله(ص): ما مِن مُؤمِنٍ يَصُومُ يَومَاً مِن شَهرِ رَمَضان حاسِباً مُحتَسِباً اِلّا اَوجَبَ اللّهُ تَعالى لَه سَبعَ خِصالٍ، اَوَّلُها يَذُوبُ الحَرامَ مِن جَسَدِهِ، و الثانيةُ يَتَقَرَّبُ اِلى رَحمَةِ اللّهِ تَعالى، و الثالِثَةُ يُكَفِّرُ خَطيئَتَهُ، و الرابِعَةُ يُهَوِّنُ عَليهِ سَكَراتَ المَوتِ، و الخامِسَةُ آمَنَهُ اللّهُ مِن الجُوعِ و العَطَشِ يَومَ القيامَةِ، و السادِسَةُ بِرءَاةٌ مِن النّارٌ، و السابِعَةُ اَطعَمَهُ اللّهُ مِن طَيِّباتِ الجَنَّةِ.

هیچ مومنی روزی از ماه رمضان را برای خدا روزه نمی گیرد، مگر آنکه خداوند هفت ویژگی برای وی قرار می دهد: اول آنکه آنچه از خوراک حرام بر بدن وی روییده، از میان می رود، و دوم آنکه به رحمت خداوند نزدیک می شود، و سوم آنکه کفاره گناهانش می شود، چهارم آنکه سکرات مرگ بر او آسان می شود، پنجم آنکه خداوند به روز قیامت او را از گرسنگی و تشنگی در امان دارد، ششم دوری از آتش دوزخ و هفتم آنکه خداوند وی را از نیکوخوراکی های بهشت بهره مند سازد. (مستدرک الوسائل، ج7، ص290)

امام سجاد(ع): عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ: الْوَرَعُ فِی الْخَلْوَةِ وَ الصَّدَقَةُ فِی الْقِلَّةِ وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ وَ الْحِلْمُ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ.

نشانه مؤمن پنج چیز است: پرهیزگاری در خلوت و صدقه در دستتنگی و صبر در هنگام مصیبت و بردباری هنگام غضب و راستگویی در حین ترس. (الخصال/ ۱/ ۲۶۹)