قال الصادق(ع): مَن صامَ لِلهِ يَوماً في شِدَةِ الحَرِّ فَأَصابَهُ ظَمَأٌ وَكَّلَ اللهُ عَزَّوجَلَّ بِهِ أَلفَ مَلَكٍ يَمسَحُونَ وَجهَهُ و يُبَشِّرُونَه حتّى إِذا أَفطَرَ قال اللهُ عَزَّوجَلَّ: ما أَطيَبَ ريحَكَ و رُوحَكَ، مَلائِكَتي أَشهِدُوا أَنّي قَدغَفَرتُ لَه.
هر کس روزی را در گرمای شدید برای خدا روزه گیرد و تشنگی وی را فراگیرد، خداوند هزار فرشته را گمارد تا چهره وی را مسح کنند و وی را بشارت دهند، تا آن گاه که افطار کند، خداوند فرماید: بوی و روان تو چه خوش است! فرشتگانم گواه باشید که بی گمان من وی را آمرزیدم. (الکافی، ج4، ص94)